Kalaja e Durrësit, e ndodhur në qytetin e lashtë fortifikues të Durrësit, daton nga vitet 400, gjatë sundimit të Perandorit Bizantin Anastasius I, i cili u rrit në këtë rajon. Kalaja u shpall monument i trashëgimisë kulturore në vitin 1971, nën llojin “Arkeologji”.

Muret e kalasë janë përshkruar nga princesha dhe historiania bizantine Anna Komnene në shekullin XI, në veprën e saj “Alexiad”, si mjaft të trasha saqë “katër kalorës mund të kalojnë bashkë”, duke treguar dizajnin arkitektonik të qëndrueshëm. Këto mure u forcuan më vonë nga forcat osmane, duke rritur më tej qëndrueshmërinë e tyre.

Kulla Venedikase, një simbol i Durrësit, thekson trashëgiminë kulturore të qytetit përmes teknologjisë, duke ofruar vizita virtuale, aplikacione dhe periskopë digjitalë që ofrojnë një udhëtim në kohë. Kjo strukturë ikonike mbetet një atraksion i rëndësishëm turistik, duke tërhequr vizitorë si vendas ashtu edhe të huaj.