Kalaja e Bashtovës, e ndërtuar në shekullin XV nën sundimin venedikas, ishte projektuar për të lehtësuar tregtinë. Ajo pësoi disa modifikime gjatë pushtimit osman në të njëjtin shekull, me aktivitetet ndërtimore që vazhduan deri në fillim të shekullit XVI. Muret e fortifikimit u dëmtuan gjatë tërmetit të vitit 2019 dhe aktualisht janë duke u restauruar. E vendosur përgjatë rrugës së lashtë “Via Egnatia”, kalaja kishte rëndësi të madhe strategjike për lidhjen e lindjes me perëndimin. Ajo u ndërtua për të kontrolluar dhe, mundësisht, për të kundërshtuar sulmet osmane ndaj botës perëndimore mesjetare.
E vendosur në një zonë rurale, e pa ndikuar nga presionet e urbanizimit, kështjella ka mbetur ashtu siç ishte në vitin 1948, kur u shpall Monument Kulturor Kombëtar. Ajo nuk ka qenë objekt i restaurimeve të papërshtatshme apo ndërtimit modern. Materialet dhe teknikat origjinale të ndërtimit janë të paprekura, përfshirë punimet e konsolidimit të realizuara në vitet 1980. Struktura ka mure të holla të forcuara brenda me pilastra dhe harqe, kulla me çati të hapura dhe kate të ulëta, të dizajnuara për luftë dhe jo për qëndrueshmëri.
Si një nga fortifikimet e fundit venedikase të ndërtuara për t’u kundërvënë pushtimit osman, Kalaja e Bashtovës përfshin gjithashtu fragmente arkitektonike nga periudha bizantine, si kolona, baza dhe kapitale që përdoren në vend të gurëve të zakonshëm.
Për shekuj me radhë, kështjella ka shërbyer si një qendër tregtare e rëndësishme, port dhe pikë doganore, duke gjeneruar të ardhura të konsiderueshme dhe duke funksionuar si një fortesë ushtarake me qëllime mbrojtëse dhe kontrolluese. Sot, ajo vazhdon të luajë një rol të rëndësishëm si atraksioni më i njohur turistik i zonës. Ndërhyrjet restauruese, zhvillimi dhe përpjekjet për promovimin e turizmit kanë rritur potencialin e saj si një aset kulturor dhe ekonomik.
