Kalaja e Durrësit, e vendosur në qytetin historik të Durrësit, daton nga shekulli V, gjatë sundimit të Perandorit Bizantin Anastasius I, i cili ishte me origjinë nga ky rajon. Ky monument u shpall pjesë e trashëgimisë kulturore në vitin 1971, në kategorinë “Arkeologji”.
Muret e kalasë u përshkruan nga princesha dhe historiania bizantine, Anna Komnene, në shekullin XI, në veprën e saj “Alexiad”, si mjaft të trasha saqë “katër kalorës mund të kalojnë së bashku”, duke treguar forcën dhe mjeshtërimin arkitektonik të kohës. Më vonë, muret u forcuan nga forcat osmane, duke rritur edhe më tej qëndrueshmërinë e tyre.
Një element i spikatur i kalasë është Kulla Venedikase, një simbol i Durrësit, e cila sot përfaqëson një nyjë lidhëse mes historisë dhe teknologjisë moderne. Vizitorët mund të eksplorojnë trashëgiminë kulturore përmes vizitave virtuale, aplikacioneve dhe periskopëve digjitalë që ofrojnë një udhëtim në kohë. Kjo strukturë ikonike mbetet një atraksion i rëndësishëm turistik, duke tërhequr si vendasit ashtu edhe turistët e huaj, duke reflektuar trashëgiminë e pasur të qytetit.
