Kalaja e Tiranës, ose Kalaja e Justinianit, i përket periudhës së hershme bizantine (shekulli IV deri në shekullin VI) dhe mund të ketë pasur një rindërtim të rëndësishëm nga Perandori Justinian I në shekullin VI. Kalaja ka një plan katror me kulla këndore dhe kulla katrore që mbështesin muret e saj të fuqishëm. Aktualisht, fortifikimi ka tri kulla të njohura dhe muret, të larta rreth 6 metra, janë mbetje të periudhës bizantine dhe osmane. Themelët e zbuluara rishtazi janë inkorporuar në rrugën e pedonales Murat Toptani, duke ofruar një lidhje të drejtpërdrejtë me historinë. Një mozaik që nderon 100-vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë ndodhet afër Parlamentit, duke përforcuar lidhjen e kalasë me ngjarjet kryesore të historisë shqiptare.
Kalaja ka shërbyer si një pikë kalimi për rrugët kryesore lindje-perëndim dhe veri-jug, duke formuar qendrën e Tiranës. Ajo ka një rëndësi të madhe historike dhe kulturore, dhe është shpallur monument kulture, kategoria e parë, më 10 qershor 1973. Muret e rinovuara të kalasë u shpallën gjithashtu monumente kulture më 15 maj 2008. Që nga dhjetori i vitit 2018, kalaja është hapur për vizitorët dhe ofron mundësi për të eksploruar “Bazarin e Vjetër,” një përzierje të traditës dhe modernitetit, ku ndodhen dyqane suveniresh, restorante tradicionale dhe hapësira kulturore. Vizitorët mund të shijojnë restorante, hotele dhe institucione kulturore që janë të vendosura brenda mureve të kalasë.
Kalaja e Tiranës ka vlerë të jashtëzakonshme kulturore, historike dhe ekonomike. Si një dëshmi e periudhave bizantine dhe osmane, ajo shërben si një urë lidhëse midis të kaluarës dhe të tashmes. Përpjekjet për ruajtjen dhe restaurimin e saj janë të rëndësishme për të siguruar që ky monument i vyer të mbetet një pjesë e gjallë dhe e çmuar e trashëgimisë së Tiranës për brezat e ardhshëm.
